نامه های ایران کتابی است که به فرانسه و انگلیسی منتشر شده است.ترجمه فارسی با حساب مخارج آن و تعداد احتمالی خوانندگان، اتلاف وقت و سرمایه در نظر گرفته شد. تعداد خواننده کتاب در کشورمان انگشت شمار است و اشخاصی که مایل گفتگوی بی شیله پیله مثبت باشد از کم هم کمتر است. در وب سایت ما  برخی از فصل های کتاب را منتشر خواهیم کرد.

اکثر خوانندگان کتاب، خارجی هایی هستند که یا در باره ایران تحصیل می کنند و یا همسر ایرانی دارند. متاسفانه برای ما، ایرانی در هر جای دنیا باشد دو خصوصیت را با خود همراه است: بسیار کم مطالعه می کند (خصوصاً در باره تاریخ و جغرافی کشورش) و در باره هر مسئله ای ولو آنکه برای اولین بار بشنود، یک نظر قطعی ولی بی اساس دارد.

قرنهاست که ما به استبداد تعظیم می کنیم و پای بوست هر رهبر زورگو هستیم. هر رژیم استبداد فقط با همکاری و توافق اکثریت مردم حکومت می کند. هر بار که در زندگی روزمره خود برای گرفتن حق اجتماعی کوتاه میآییم، همدست آخوند و تحت نفوذ زورگویی روحانیان هستیم. برای بعضی از ما دمکراسی و آزادی بیان قشنگ و مطلوب است ولی مسئولیت آنرا درک نکرده و حاضر برای کسب آن نیستیم. برای بعضی دیگر دمکراسی و آزادی بیان فقط هرزگی و لاابالی گرای است زیرا که فقط یاد گرفته اند که کورکورانه دستور گیرند. افکار پوچ روحانیت و سنت پرستی ذاتی، لاابالی و تنبلی فکری و کرداری ما فقط چنگ استبداد را تقویت می کند. وقتی هم که تعصب بیجا و لافزنی به آنها افزوده می شود، راه رسیدن به یک جامعه که سر پای خود با اعتماد نفس بایستد دشوارتر می شود.