حسن روحانی در گلاسکو

حسن روحانی: با نام حسن فریدون در گلاسکو کالدونیان ثبت نام کرد. چرا؟

داستانی ازنزاکت مخصوص

و مردم داری از حسنی در بریتانیا

بی سابقه نیست که اشخاص و چهره های عمومی آشنا در شرح حال خود مبالغه کرده و به دست آورد، شایستگی، و لیاقت خود بیافزایند. در کشورهایی که آزادی بیان رایج است و رسانه ها بَردهِ حکومت نیستند، اکثراً به سرعت میتوان درستی، غلطی، افرط وغلو بزرگنمایی چهرهای سیاسی را ثابت کرد. در ایران نشر زندگی نامه و نقد آن اول باید با سانسور بجنگد و وقتی که چهره سیاسی مورد پسند رژیم است، غلو، افرط وغلط بیداد میکند وهیچ کس اجازه انتقاد را ندارد. از روزی که حسن روحانی کاندید انتخابات ریاست جمهوری شد، زندگی نامه، خصوصاً ادعای تحصیلاتش در گلاسگو قصه ای ساده نبوده و باعث سوال و تردید است.

برای اولین بار در بهار سال ۱۳۹۲، ح. روحانی در رسانه های جهانی به عنوان یک اصلاح طلب و مشتاق بازسازی روابط با غرب، معرفی شد و همان گون در بازارسیاسی گنگ وپلید داخلی، به رای دهندگان ساده ایران که تشنه تحولی در دولت و کشور بودند عرضه و فروخته شد. در فیلم های تبلیغاتی خود، که امروز از YouTube حذف شده اند، بسیار از تحصیلاتش در دانشگاه گلاسکو، اسکاتلند، صحبت بود. این ادعا به سرعت به چالش کشیده شد و بعداً حسن روحانی اظهار داشت که او در واقع در دانشگاه گلاسکو کالدونیان (Glasgow Caledonian University GCU) تحصیل کرده بود. آیا گمراهی و افراط لازم بود؟ ازاین جاست که یک لافزنی بیهوده، از تحصیلات وی قصه ای مبهم ساخت.

بخش عمدۀ مواد منبع در دسترس عام از زندگی نامه حسن روحانی از خود اوست. در بهار ۱۳۹۲، در مقالاتی که در رسانه ها چاپ شد، مطالب پیش پا افتاده ای را «دوستانش» تعریف کردند. مرکز تحقیقات استراتژیک که حسن روحانی از سال ۱۳۷۱ تا پائیز ۱۳۹۲، رئیس ومدیر آن بوده است، صفحه ای از زندگی نامه وی دارد. اصولاً از پاییز سال ۱۳۹۱ کم کم، از طرف سایت های ایران برای ح. روحانی مطا لبی، ـ مثبت ولی نا مستند ـ، در انترنت خرید. قبل از این تاریخ، اینترنت از برای حسن روحانی متروک است.

از دهۀ قبل از انقلاب، ح. روحانی پیروی فعال از خط امام خمینی بود. می توان وی را در پس زمینۀ تصاویری از خمینی دید. در تبلیغاتی که به نفع خودش کرد و مقالاتی که در رسانه ها نشر شد، گفته شد که روحانی در اواسط دهه پنجاه در پلی تکنیک گلاسگو (بعداً Glasgow Caledonian University GCU ) نام نوشت، ولی این مستند نیست و اعتقاد بر این است که ح. روحانی بیشتر تحصیلات خود را حوزه علمیه قم و دانشگاه تهران در دهه چهل و اوایل دهه پنجاه انجام داده است. و اگر سفری به خارج رفته ممکن است که در زمان پناهندگی خمینی به فرانسه باشد.

روحانی در سال ۱۳۵۸ به اولین دوره مجلس جمهوری اسلامی نوین انتخاب شد و چهاردوره دیگر مجدداً انتخاب شد و تا بهمن سال ۱۳۷۸ نماینده مجلس و عضو کمیسیون های مختلف آن بود. در آرشیو مجلس ، سطح تحصیلاتش به عنوان «دکترا ی حقوق» ضبط شده است. در نسخه فارسی ویکیپدیا، در نقل از روزنامه جمهوری اسلامی سال ۱۳۵۸، ـ زمان سردبیری علی خامنه ای (همان رهبر معظم و ولی فقیه حالیه) ـ، از وی باعنوان «دکتر در جامعه شناسی حقوقی» صحبت رفته است.(توجه به Rouhani_Wiki_FA)

از مهد، حسن روحانی بسیار مشتاق بود که با تیتر« آقا دکتر» صدایش کنند. پس اززمانی (تاریخ نامشخص)، ثابت شد که اوهنوز حتی یک خط پایان نامه ننوشته است. بنابراین او به مجلس و خصوصاً به رای دهندگان خود در طی بیست سال دروغ گفت. فراموش نشود که دروغ در اسلام (و در هر دین و مذهبی دیگر) مانند عرق خوردن حرام است. گمان داریم که در رژیم آخوندی ولایت فقیه، عنوان مذهبی وی، حجت الاسلام والمسلمین، وی را بالاتر از هر حرام و حلالی و بالاتر از شریعت جا دهد.

از انقلاب تا سال ۱۳۹۲، ح. روحانی در رژیم آخوند پرستِ ولایت فقیه، به سمت های مهم در مجلس و بخشهای متعدد منصوب شد. شخصیتی با قدرت سیاسی ولی در کناراز نظر عام و بدون سر و صدا بود. فهرست مردانی که قبل و بعد از او در هر منصبی ذکر شده اند، یک دایره المعارف از نخبگان سیاسی و مذهبی ولایت فقیه است.(توجه به Rouhani_Wiki_EN)

مسلم این است که روحانی در دهه هفتاد به اسکاتلند رفت و به تحصیلاتی در دانشگاه کالدونین گلاسکو(GCU) مشغول شد. مدرک کارشناسی ارشد را در سال ۱۳۷۴ (۱۹۹۵ میلادی) و سپس دکترا را در سال ۱۳۷۸ (۱۹۹۹ میلادی ) به نام فامیلی که با آن متولد شده، «فریدون» از GCU گرفته است، ونه بنام حسن روحانی.

نتیجتاً دانشگاه کالدونین گلاسکو اعلام کرد که فقط دانشجوئی را بنام «حسن فریدون» داشته است و بار دیگری سردرگمی با دکترا دررشته وی، قانون اساسی و یا فلسفه پیش آمد. تمام این ضد و نقیض ها باعث بحث شد و گمان شده است که شاید او از تهران واز راه دور تحصیل کرده است. در طول در دهه هفتاد او یکی از چهره های مهم درونی رژیم جمهوری اسلامی بود و در بسیاری از کمیته های سطح بالا و یکی از مذاکره کنندگان ارشد هسته ای به حساب میآمد، سخت میشود باور کرد مردی با چنین موقعیت سیاسی و مشخصات بالا بتواند بدون دغدغه، کارشناسی ارشد دکترای خود را در یک دانشگاه اروپایی بگیرد و پنج سال انزوایی دانشجویی را بپذیرد.

ذیل یک لیست محدود از مواضع سیاسی وی و نزدیکی اش به رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنه ای آمده است (منصب های بسیاری که در دانشگاه ها و هیئت های مشورتی رؤسای جمهور گذشته داشته است دراینجا حذف شده است):

• از‌سال ۱۳۵۸ تا بهمن ماه ۱۳۷۸ : نماینده مجلس.
• از‌سال۱۳۷۰ تا حال (؟) :عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام‎.
• از‌سال۱۳۷۷ تا حال: عضو مجلس خبرگان.
• از‌سال ۱۳۶۸ تا سال ۱۳۹۲ : نماینده مقام معظم رهبری در شورای امنیت ملی.

از‌سال۱۳۷۳ تا ‌‌سال ۱۳۷۸، یک چنین مرد سیاست مدار بالا مقام در مسائل امنیتی ایران و شناخته شده به عنوان یک مهر اصلی در مذاکرات ایران کنترا (اولیور نورث، سالهای هفتاد) دانشجویی ثبت نام شده در اسکاتلند بود.ح. روحانی معروف به ح. فریدون برای GCU یک دانشجوی جاافتاده و بزرگسال، چهل و شش ساله، بود که وظایف سیاسی و حساس خود در ایران دنبال میکرد.

ح. روحانی معروف به ح. فریدون دانشجویی مخصوص و ویژه ای بود که سالها در گلاسکو بسر برد. چنین بنظر میآید که هیچ کسی کنجکاو و پی جو نبود. آیا تکیه بر احتیاط و مردم داری بود؟

چند کلمه از زندگی دانشجویی

برخی از خوانندگان ایرانی ما دانشجویان دکترایی بودند که دردانشگاهای دیگری در بریتانیا، مانند آکسفورد، لندن، و یا ادینبورگ و غیره… پایان نامه خود را نوشتند. ما از آنها تقاضا کردیم تا از زندگی دانشجویی خود را برای ما چند کلمه ای بنویسند. همگی از ساعات کار طولانی، ازکلاسهای تک آموزی بسیاربا استاد، نوشتن و دوباره همان مطلب را بهتر نوشتن تا که قابل قبول شود، خاطره داشتند. تعدادی هم از همدوره های خود، از خانه و محل سکونت خود برای ما تعریف کردند. مهمتر از همه، ازتجدید ویزای ها و اجازه اقا مت خود در بریتانیا برای ما گفتند.

از زمان انقلاب برای یک ایرانی اخذ ویزای خارج، خصوصاً اروپا، مشکل است. بطور خلاصه: کلی کاغذ بازی و فتوکپی نامحدود ، چندین فرم را پر کردن، وضعیت خانوادگی خود را با کوچکترین جزئیات شرح دادن، درآمد و خرج در خارج را تضمین کردن، دعوت نامه معتبر داشتن و یک و دو مصاحبه در سفارت کشور مقصد گذراندن. از سال ۱۳۵۸ ، رابطه کنسولی بین ایران و بریتانیا دردست انداز و بسیار دشوار بوده است. چندین تقاضای ویزای دانشجوئی ، با وجود گواهی نامه قوی از دانشگاه های بریتانیا را با خرده گیری رد شده است. تا زمانیکه آخوندها برای همه جهان خط و نقش بکشند، دائم دشمن بتراشند و فحش دهند، ایرانی مسافرعزیز برای کشور مقصد نخواهد بود.

به نظر می رسد که هیچ مسئله ای برای ح. روحانی معروف به ح. فریدون در اخذ ویزا نبوده است. به این تصویر که یکی ـ دو هفته قبل از انتخابات وی منتشر شد، دقت کنید و نگاه نزدیکی به عکس شناسنامه بیاندازید.

عکس متعلق است به جوانی او و شاید سال ۱۳۵۸. بر اساس قوانین ایران، یک شهروند باید فقط یک شناسنامه داشته باشد. بر اساس آن میتوان گذرنامه گرفت. با این حال، در ‌سال۱۳۷۳ اینطور به نظر می رسد که حسن روحانی شناسنامه قدیم را حفظ کرده و دو هویت معتبر داشته است و با هویت حسن فریدون به اسکاتلند رفته بود.

دوهویت درگلاسکو

دوشناسنامه؟ دوهویت ؟ در قوانین ایران این جرم است. مردمانی را در جمهوری اسلامی ایران دار زده اند که جرم کمتری داشته اند.

به طور خلاصه، در سال ۱۳۷۳، یک مرد چهل و شش سال به خدمات کنسولی سفارت بریتانیای کبیر در تهران، برای ویزای دانشجویی GCU مراجعه میکند. آب از آب تکان نخورده به آسانی ویزا میگیرد. چقدر که مصدورین ویزا با ملاحظه و نزاکت بودند.

هیچ کلمه ای را دروصف طرز زندگی آقا حسن فریدون دانشجو نخوانده ایم: خانه اش چطور بود، کجا منزل گرفت، در چه جاهائی وقت خود را برای تنوع صرف کرد. ولی اجازه بدهید کمی حدس بزنیم. ح .فریدون دانشجوئی در گلاسکو بوده است که فقط چهار هزار و پنج صد کیلومتر از تهران دور است، تهرانی که که در آن ح. روحانی حداقل عضو یک دو جین کمیته و شورای مهم جمهوری اسلامی بود. اگر استدلال کنیم، وی می بایست اغلب مسافرت کند و تماسهایی هم با سفارت ایران در لندن داشته باشد. سفارت ایران در لندن آدرسی نیست که گم شود و از نظر مقامات بریتانیایی دور بماند. با کشمکش و کدورت بین ایران و غرب در این سی و چند سال اخیر، بعید است که یک مقام عالی رتبه ایران بتواند در گلاسکو بدون تجحیزات خاص و بدون جلب توجه مثل یک دانشجوی متوسط بسربرد و توجه و کنجکاوی هیچ مسئول سطح بالا راجلب نکند.

طوریست که تا حدی توسط دکتر مهدی زهرا که در GCU تدریس می کند و بر پایان نامۀ فریدون معروف به روحانی نظارت داشت، تایید کرد که وی درمحوطه دانشگاه بود و کلاسهای تک آموزی فراوانی در مدت تحصیلی وی تشکیل شد.

اگر روحانی در واقع مانند هر دانش آموز دیگر در GCU در سالهای هفتاد زندگی کرده باشد، به نظر می رسد که تنها دو نفر از او خاطراتی دارند، و تمام پوشش رسانه ای و نقل قول اسکاتلند از تنها دو منبع سر چشمه میگیرد. یک ایرانی حسن امین، (توجه به Hassan Amin_Wiki_FA) که اول در GCU تحصیل کرد و سپس در آن، همزمان با نیمه زمان دانشجویی روحانی تدریس میکرد، ودیگری دکتر مهدی زهرا است استاد فریدون در طول مدت دکترای وی بود. هر دو مشتاق آن هستند که روحانی را یک اصلاح طلب جلوه دهند و اصرار دارند که فریدون ـ روحانی مثل دیگر دانشجویی زندگی میکرد، در کلاس حاضر بود، غذایش را در کافه تریا می خورد، و حتی اقامتش در خوابگاه دانشجویی (البته با خانواده اش) بود. این عجیب است که هیچ گزارشی از دانشجویان هم دوره اش نیست. حتی مقالات رسانه های بازاری و هوچی گر موفق به پیدا کردن هیچ گونه داستانی نشدند که حاکی از زندگی فریدون ـ روحانی در اسکاتلند باشد. فقط امین و زهرا هستند که از زمان روحانی در اسکاتلند به جهان اطلاع داده اند. هر دو استاد در حقوق بودند. با این حال این دانشگاه می گوید که روحانی دکترای خود را در فلسفه دریافت کرد. و چقدر هم خوب شد که دری به تخته خورد و شانسی روحانی از تهران رفت تا که دانشجوئی تحت استادی یک شهروند ایرانی باشد. حسن امین، مانند روحانی، یک زندگی نامه و CV قابل ملاحظه دارد که با لیست های طولانی از دستاوردها و جوایزش اشباح شده است. (توجه به Hassan Amin_Wiki_EN)

تا حال گواهی نشده است چه مدت فریدون معروف به روحانی در گلاسکو برای هر وعده ای حضور داشته است. GCU لازم دید ک یک ویدئو کلیپ سی ثانیه ای را منتشر کند که در آن فریدون معروف به روحانی دکترای خود را دریافت میکند. از همه چیز جدا شاید که این هم خدمتی برای جلب توجه به دانشگاه است. مطالب نشر شده از جانب GCU درباره ح. فریدون به زودی به دکترحسن روحانی تصحیح شد و نام وی در فهرست کارکنان و فارغ التحصیلان قابل توجه اضافه شد.

در حالی که یک دانشجوی متوسط ​​ایرانی واژهای اختصاری قوانین مهاجرت و اقامت دربریتانیا را حفظ میشود و برای متصدی محلی وزارت کشور بریتانیا یک چهره آشنا است ، به نظر می رسد که حسن فریدون معروف به حسن روحانی بی سر و صدا و آرام دربریتانیا بسر برد و هرگزدردسری با چیز پیش و پا افتاده ای مثل ویزا و اقامت نداشت و با وی بسیار با نزاکت توسط مقامات محلی رفتار شد. به به، چه خوب!

یک امر تصادفی: فاجعۀ ۱۸ تیر ۱۳۷۸ کوی دانشگاه و تظاهرات در ایران، که در خونریزی و مرگ سرکوب شد، حسن روحانی و رئيس جمهور، محمد خاتمى، نقش سرکوبگر خود را ایفا کردند. در ۱۵ تیرماه همان سال، و همزمان با این فاجعه، نام حسن فریدون (در ایران معروف به حسن روحانی) در میان فارغ التحصیلان GCU در هرالد اسکاتلند، منتشر شد.

پانزده سال بعد، در بهمن ماه ۱۳۹۲، خانم کاترین آشتون، وزیر خارجه اتحادیه اروپا به تهران آمد و این بار حسن روحانی رئیس جمهور است. دار و دستۀ سیاسی ـ مذهبی آخوندی با بدون هیچ شرم وحیا، از خانم آشتون انتقاد کردند؛ زیرا که وی دریک سفارت با اشخاص محترمی که از فاجعۀ ۱۸ تیر ۱۳۷۸ جان سالم به در برده ولی بعد به عنوان جنایتکار محکوم شدند و زندگیشان از بین برده شد، دیدار کرد. به نظر نمی آید که حسن فریدون معروف روحانی درسی را در زمینه حقوق بشر و آزادی بیان از زمان دانشگاهی خود در GCU آموخته باشد.

بین سال های ۱۳۷۸ و تیر ماه سال ۱۳۹۲، حسن فریدون ازفارغ التحصیلان فراموش شدهGCU بود. تا آنکه حسن روحانی رئيس جمهور ایران شد ونمایان شد که روحانی با نام دیگری، فریدون، ثبت نام کرده بود. جالب توجه است که در حال نمیتوان متن پایان نامه دکترای حسن فریدون را از کتاب خانه الکترنیک EThOS داونلود کرد.

اگر منابع دانشگاهی حضور و پایان تحصیل روحانی را تایید کردند، قصه تمامی نداشت و ادعا شد که بخشی از پایان نامه روحانی کپی از دیگر کس است. در حال حاضر فقط قسمتهایی از پایان نامه که گمان میرود پانصد صفحه باشد به صورت الکترونیکی در دسترس است.

حسن روحانی در شرح حال رسمی خود، ادعا می کند که به زبان های فارسی، عربی، و انگلیسی در مجموع بیش از یکصد کتاب و مقاله علمی منتشر کرده و بر هفت صد مورد تحقیقی و پژوهشگری مهم نظارت کرده است. این دستاوری است نفس گیر و بی نظیر که شایستگی پاداش دارد. در اینجا یک بیت از فردوسی را به وی تقدیم میشود.

همۀ اختلافات و سر و صدا بر سرتحصیل حسن روحانی سریع ناپدید شد، امادر بیشتر مقاله ها در غرب مربوط به انتخابات و ریاست جمهوریش، از تحصیلات غربی اش صحبتی شد.

در سفری که امسال به مجمع اقتصاد جهانی ـ World Economic Forum در داووس ـ سوئیس ـ کرد، ، میزبانان و روزنامه نگاران از حسن روحانی با سلام و تعارف چرب و نرم استقبال کردند. تصور آن بود که تحصیلات غربی او بلافاصله ادعای اصلاح طلب او را قابل قبول وموثق کرده و برای تقویت روابط ایران با غرب به حساب آید. این خصلتی است که وی با دیگر چند تن از اعضای دولتش که فارغ التحصیل دانشگاه های ایالات متحده و دیگر مؤسسات غربی هستند، مشترک است. بعد از تندگری ها و چرت و پرت ریئس جمهور قبلی ایران، محمود احمدی نژاد، تحصیل غربی و اصلاح طلبی تبلیغی بزرگ شد که بسیار در رسانه های جهان تکرار شده است.

مهم نیست که چقدررییس جمهور و وزرای ایران تحصیل کرده و حتی پایان نامه های متعدد غربی داشته باشند. واقعیت ایران آن است که قدرت مطلق و تصمیم آخر در دست علی خامنه ای، ولی فقیه و همدستان اوست. مسلم است که تا زمانی که مردم با با حکومت استبدادی بلامنازع مدارا کنند، هیچ تحصیلی در هیچ کجای جهان نخواهد توانست ایران را از مسیر ویرانگرو نابود کننده ای که طی میکند، خارج سازد.

پس نوشته: احترام و سپاسگزاری بسیار خود را به مکاتبین و خوانندگان خود، ایرانی و انگلیسی، ابراز میکنیم. آنها در جستجوی منابع و مراجع و نوشتن این مقاله ما کمک کردند.

آلبرتین احمدی و همکاران، شهریور ۱۳۹۳.