این پیام از جانب یک بازرگان فعال در غرب به وب‌سایت رسید. متن تدوین شده در اینجا نشر می شود:
در رابطه با مصاحبه های پخش شده در رسانه های اروپا از آقای ح. روحانی، رئیس جمهور ایران، در سفر خود به مجمع اقتصاد جهانی در داووس (سوئیس)، دوم و سوم بهمن ماه ۱۳۹۲ ، خواهان آن هستم که توجه خوانندگان را به چند نکته جلب کنم. شخصآً در بخش انرژی کار می کنم.
در طول مصاحبه هایی که قبلاً با رئیس جمهور سابق ایران، م. احمدی نژاد، در بین سال های ۱۳۸۸ ـ ۱۳۹۱ پخش شده بود، خبرنگاران اروپایی ماهرانه وی را با سوالات خویش به چالش می کشیدند و تحت فشار می گذاشتند تا که بالاخره با صراحت افکار پنهان خود را به زبان آورد.
بر عکس آن، بنظرم، مصاحبه های اخیر با آقای ح. روحانی سبک و بی محتوی بود، سوال و جواب ها از قبل هماهنگ شده و حتی مثل آن بود که سوالات را خودِ رئیس جمهور ایران قبل از مصاحبه انتخاب کرده بود تا که بتواند در مورد مسائل مورد علاقه اش صحبت کند و از جواب به مسائل دشوار اجتناب شود.
ازماه خرداد امسال که آقای ح. روحانی به ریاست جمهوری برگزیده شد، بسیاری از رسانه های غربی وی را به عنوان یک فرد میانه رو، معتدل و موافق به گفتگو به عام معرفی کردند. شخصی که صحبت و مهمتر از آن برای غرب، تجارت، با وی آسان خواهد بود. وی حتی با میخائیل سرگئیویچ گورباچف مقایسه شده است.
چند هفته پیش، در آخرین سفر خود به ایران، متوجه شدم که از بسیاری از جهات، وضع در کشور بدتر شده است. مسائلی مانند سانسور اینترنت، اجحاف به حقوق بشر، فساد، فحشا، استفاده از مواد مخدر، و آلودگی در تهران و سایر شهرستانهای بزرگ افزایش شدید یافته اند. وخامت حاضر در مقابله با دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد غیر قابل تصور است.
در حال حاضر، پاسداران در انتظار هستند که اولین قسط ۵۰۰ میلیون دلاری را که قرار است توسط ایالات متحده و اروپا از دوازدهم بهمن ۱۳۹۲ واگذار شود، بدست خویش آورند. هدف آن است که مبلغ را بین خود تقسیم کنند؛ همانگونه که بانکداران به خود در اول سال مالی، جایزه و پاداش می دهند.
آقای ح. روحانی همراه با آقای بیژن نامدار زنگنه و جواد ظریف به داووس آمد، تا که توجه بازرگانان و سرمایه گذاران را به ایران جلب کند. هدف این است که اقتصاد ایران طوری تقویت شود و مجدداً طوری قدرت مالی به دست آورده شود که بار دیگر آنها در خدمت به اهداف نظامی و ایدئولوژیک جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری، علی خامنه ای قوی شوند.
جای تعجب است که آقای ح. روحانی در مصاحبه های خود لازم نشد که به سوالات دشواری جوابی دهد؛ در مورد مسائلی مانند: افزایش اخیر در تعداد اعدام شده ها (توجه به: گزارش ۲۰۱۴ Human Rights Watch) ، دوزبانی وی در جریان برنامه هسته ای (توجه به: رسانه های ایران) و یا اینکه او حق وجود اسرائیل را به رسمیت می شناسد یا نه.
وقت آن است که آقای ح. روحانی را از پوست گوسفندی عوام فریب بیرون آورده و چهره گرگ صفت راستین وی به عوام نشان داده شود. او یک محصول طبیعی از رژیم ولایت فقیه است. با تظاهر به دفاع از دموکراسی و انتخابات آزاد، او روند غیر دموکراتیکی را که به انتصابش ختم شد، به سرعت فراموش کرده است.
تجربه حرفه ای به من اثبات کرده است که مشکلات ایران اندکی ارتباط با تحریم و مجازات های بین المللی دارند. اغلب این مشکلات حاصل سوء مدیریت، فساد، اختلاس و کلاهبرداری است که توسط دولت های پی در پی و آپاراچیک های با نفوذ دنبال شده است. تحریم فقط به آسانی عیب ها و کوتاهی های رژیم را آشکار کرده است، زیرا که دیگر پول مفت در دسترس نیست که با آن بتوان مشکلات را پنهان کرد.
شرم است که آقای ح. روحانی میخائیل گورباچف مقایسه شود. گورباچف توانست انتقال سیاسی را بدون خونریزی به ثمر برساند، در حالی که آقای ح. روحانی تنها به دنبال آن است که فرصت و وقت بخرد تا که جمهوری اسلامی با امکانات هسته ای، مالی و نظامی تقویت شود.
به امضای: ب. ن. بتاریخ ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴
