رسانه های ایران، جارچیان آخوندها، به ندرت مفید هستند. بستگی به دل و دماغ خواننده، می توانند یاوه گوی مضحک و یا یاوه گوی گریه آور باشند. ۱۹ آذر ماه ۱۳۹۲ ((Dec. 10, 2013 یک روز معمولی و بدون جنجال بود: تیتر بزرگ و معرکه گیری چاپ نشد. هیچ قدرت شیطانی نبود که سگ هار نحس نجس فرا خوانده شود و یا اینکه به صورتش سیلی زده و یا به دهنش مشت زده شود. خاصیت این روزهای بی سرو صدا آن است که بتوان وزوزهای سیاست داخلی و ابتذال خباثت را سنجید.
یکی از اخبار، خلاصه ای از موعظه مستکبر اعظم، علی خامنه ای به اعضای کمیته فرهنگی دولت بود. این هم یک نقل قول گل وبلبلی ازوی است: «حضرت آیتالله خامنهای، هدایت و نظارت در مسائل فرهنگی را همچون مراقبت باغبان از گلهای زیبا دانستند و گفتند: کندن علف های هرز در یک بوستان به معنای رشد گلها و استفاده طبیعی آنها از آب و نور و هواست.» [عین مطلب] مطمئنا، هدایت حضرت برای سانسور و تبلیغات بیشتر و سشتشوی مغزی، بسیارکارگر است وفوراً توسط قدرت نرم حسن روحانی اجراخواهد شد. بی شک و به طور طبیعی، منتقدان ولایت فقیه زندانی در اوین و کهریزک از مشباهت خود با علف هرز قدردانی خواهند کرد . اشخاصی که تا حال در راه «گلهای زیبا» مثل علف هرز کنده و اعدام شده اند، فرصتی برای رشد وشکفتن نخواهند یافت.
قطعات خبری دیگردر باره نگران های بودجه کشوری درسال آینده و دستاوردهای نظامی پاسداران بود. دو قصه و عرصه کاملاً جداگانه در حکومت ایران. در عمل تدارک بودجه و و آماده سازی دولت اسلامی ایران بی بند و بار، و سرسری است. پیاده سازی آنها به انشالله، صلوات و فوت بستگی دارد. دو سه ماه قبل از عید، وعده افزایش بودجه دو رقمی(نرخ امروز: ۱۷%) برای بازنشستگان، آموزش، بهداشت و غیره داده میشود. این امید برای عوام الناسی که در انتظار ظهور مهدی، زرخرید آخوند است و تمام امید خود را به قرارداد معدود و کژ ژنو بسته است کافی است. ۱۷% ، کم و بیش، نصف تورم اقتصادی است.
سال آینده، وقتی که قیمت خیار و و دارو و اجاره خانه خدا تومان شد، جیب مردم را برای صنارـ ده شاهی خواهیم گشت. هزینه های نظامی برای پاسداران و بسیجی ها و آیت الله های مفت خور، بخشی از برنامه ریزی مالی و بودجه عمومی نیست. نیازی هم نیست. سروران ایران یورو و دلار را از سر چشمه میکشند و هر طور که عشقشان کشد خرج خواهند کرد. تکه نانی را شاید برای کسی پرت کنند؛ شاید هم نکنند. اگر نتیجه مثبتی در امور مالی از قرار دادP5 +1 در ژنو بدست آید، اول نان را برای خودخواهند خرید. در حال حاضر امید به چند میلیارد دلار تخیلی، مقامات ارشد بسیجی ها و پاسداران را مثل لاشخور به جان هم انداخته است.
حکومت و قدرت در ایران دو رو است. روی پشت آن تصویر ذیل است که برای خرفهم کردن داخلی است و به مردم یاد آوری میکند که کی ارشد است. روی جلو آن قدرت نرم است در تصویر راست دیده میشود تا که رسانه های بین المللی را با گل، لبخند و «ما می توانیم» پر کنند.
چه چیزرا «میتوانیم»، آقای رئیس جمهور؟ توانسته گلهای گلایول محمود احمدی نژاد را با سوسن وجربرا عوض کنید؟ اجازه دهید از استعاره گل و بلبل مستکبر اعظم، علی خامنه ای استفاده کنیم. هیچ گاه، هرگز، از گیاه گوشتخواری مانند ولایت فقیه، سیب شیرین را نخواهیم چید.
بدون شک، آخرین داستان خبری که در رسانه ها خوانده میشد، سرمایه گذاران خارجی را به ایران را جذب خواهد کرد. موش در خیابان های تهران بیداد میکند. به گفته رئیس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای شهر تهران، رحمت الله حافظی، هر موش مرده در تهران، یکصد و بیست هزار تومان خرج روی دست شهروندان می گذارد. به نظر می رسد که قلع وقمع موش در تهران، کسب و کار نان و آبداری است؛ ارزش یک موش مرده بیشتر از یک مرغ نحیف است.